Przemoc to intencjonalne działanie lub zaniechanie jednej osoby wobec drugiej, które wykorzystując przewagę sił, narusza prawa i dobra osobiste osoby, powodując jej cierpienia i szkody. O przemocy możemy mówić wtedy, gdy zostaną spełnione 4 warunki:
- jest to intencjonalne działanie lub zaniechanie działania
- jedna osoba ma wyraźną przewagę nad drugą
- działanie lub zaniechanie jednej osoby narusza prawa i dobra osobiste drugiej
- osoba wobec której stosowana jest przemoc, doznaje cierpienia, szkód fizycznych i psychicznych
Przemoc w związkach to problem społeczny. Możemy ją powstrzymać tylko wtedy, gdy wszyscy pracujemy nad rozwiązaniem. Jeśli masz stały kontakt ze sprawcami przemocy w swoim miejscu pracy, masz szansę interweniować i rozpocząć proces zmiany.
Doświadczanie przemocy domowej znacząco oddziałuje na dzieci. Zwiększa prawdopodobnie wystąpienie zaburzeń lękowych, depresji, nadużywania substancji i tym podobnych. Praca z rodzicami i motywowanie ich do zmiany znacząco może poprawić sytuację ich dzieci.
Agresywne zachowanie to wybór.
Jeśli sprawcy przemocy chcą pomocy i otrzymają odpowiednie wsparcie to mogą zmienić szkodliwe wzorce i zachowania. Czasami wystarczy po prostu zaproponować rozmowę, aby zapoczątkować proces zmiany. Jeśli istnieje wystarczająca motywacja i zaangazowanie w proces zmiany, następnym krokiem jest skierowanie mężczyzny do specjalistycznego programu dla sprawców przemocy.
Kiedy twój partner:
- wykazuje nadmiernie zadrosne zachowanie i kontrolę nad partnerką, która "zawsze musi mu mówić, gdzie jest";
- ma seksistowskie lub mizoginistyczne podejście lub wygłasza seksistowskie lub mizoginistyczne uwagi;
- zawsze towarzyszy partnerce, nawet podczas rutynowych wizyt i nalega, aby być obecnym na spotkaniach (a jego partnerka jest zawiedziona lub spieszy się, by ją zakończyć);
- mówi za swoją partnerkę, przerywa jej lub ją poprawia, nie pozwala jej mówić, dyskredytuje lub deprecjonuje ją i próbuje podejmować decyzje w jej imieniu;
- usprawiedliwia lub minimalizuje obrażenia partnerki lub jej stany psychiczne, które mogą być wynikiem przemocy;
- obwinia partnerkę za swoje problemy;
- ma trudności w radzeniu sobie z lękiem i stresem, ma wahania nastroju i/lub podnosi głos;
- pokazuje dwie pozornie przeciwstawne postawy: milczący, broni się, odmawia odpowiedzi na pytania, jest gadatliwy, czasami nietaktowny, nadmiernie uległy, uprzejmy i uśmiechnięty, zwłaszcza podczas rozmów z partnerką;
